Cirkel van invloed

“Kan ze zelf een stukje lopen?” vraagt een medewerkster van een groot attractiepark heel vriendelijk aan degene die achter mijn rolstoel loopt. We zijn een dagje uit met de familie en ik zit deze dag af en toe een poosje in een rolstoel omdat ik niet de hele dag kan lopen. Ik ben niet op een dergelijke opmerking voorbereid en heel even voel ik een krimp in m’n maag. En ik ben ook verbaasd, want is er echt zo weinig veranderd in de afgelopen 35 jaar?

Rolstoel opdracht

Ik moet denken aan een praktijkopdracht tijdens de opleiding Z-verpleegkunde. We gingen met rolstoelen de stad in, enerzijds om te kijken hoe rolstoel vriendelijk c.q. onvriendelijk de stad is en anderzijds om te ervaren hoe het is om in een rolstoel te zitten. Wat meteen opviel is dat mensen in de rolstoel niet rechtstreeks aangesproken of juist betutteld worden. We leerden uit ervaring hoe akelig het is om genegeerd of niet als gelijkwaardig aangesproken te worden. Dat was 1985…

Betutteling

We hebben allemaal min of meer ervaring met betutteling, niet voor ‘vol’ aangezien worden. Dat blijkt wel uit de verhalen die deelnemers delen in de training ReumaUitgedaagd!, waarvan ik sinds 6 jaar trainer ben. Hier hoor en herken ik hoe dergelijke ervaringen deukjes geven in zelfvertrouwen en de manier waarop je naar jezelf kijkt.

De wereld om je heen en je aandoening kan je niet veranderen, wél de manier waarop je ermee omgaat. In de training ReumaUitgedaagd! ga je daarmee aan de slag. Onder andere met de cirkel van Invloed en Betrokkenheid.